Akromantula jest gigantycznym ośmiookim pająkiem, który może się posługiwać ludzką mową. Cechami szczególnymi Akromantuli są grube czarne włosy pokrywające cale ciało, rozstaw nóg, który może osiągać nawet piętnaście stóp i trująca wydzielina. Posiada również szczękoczułki, których używa do spożywania pokarmu. Jej szczypce wydają charakterystyczny klekot, kiedy Akromantula jest podekscytowana lub zła. Akromantula jest mięsożerna i woli duże ofiary. Tka na ziemi kopulaste pajęczyny. Samica jest większa od samca, za jednym razem może złożyć do stu jaj. Jaja są miękkie i białe, wielkości piłki plażowej. Młode wykluwają się po sześciu-ośmiu tygodniach. Mimo inteligencji zbliżonej do ludzkiej, Akromantuli nie da się jednak tresować.
Naturalnym wrogiem Akromantuli są Bazyliszki, których zwierze bardzo się boi. Jad Akromantuli jest niezwykle cennym składnikiem niektórych eliksirów. Najlepszej jakości jest ten zebrany tuż po śmierci pająka.